W czym mogę Ci pomóc, przyjacielu ?

To były bardzo intensywne wakacje …

W okresie 22.08. – 14.09.2022 nasza Fundacja podjęła się organizacji i zorganizowała trzy obozy pobytowe (wypoczynkowe bo to wakacje ale z pewną nutką edukacyjną) dla dzieci z polskich szkół z terenu objętej wojną Ukrainy. W ciągu miesiąca odwiedziło nas sześćdziesięcioro naszych małych rodaków zza wschodniej granicy. Jesteśmy szczęśliwi i dumni, że w tak trudnym czasie udało nam się ofiarować tym dzieciakom, tak ciężko doświadczonym przez los, choć namiastkę spokoju, ciepła, normalności … i zwyczajności. W obozach wzięły udział zorganizowane grupy dzieci z lwowskich Liceów – Marii Magdaleny oraz Marii Konopnickiej a także ich pojedynczy koledzy z Wołynia i Żytomierszczyzny, którzy dołączyli do Lwowiaków dzięki dobrym ludziom w Ukrainie i w Polsce.

Pobyt wszystkich grup na obozach organizowanych przez naszą fundację wspierany był z budżetu państwowego w ramach ścieżki 11b Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Serdecznie dziękujemy za wsparcie (zarówno finansowe jak i organizacyjne) całemu Departamentowi Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą KPRM. Wdzięczność to jedna z tych niewielu rzeczy, które się mnożą gdy się je dzieli. Bardzo na nią zasłużyliście.

Dziękujemy za wsparcie, ciężką pracę na obozach i nieustępliwość ( 🙂 ) nauczycielom z “Konopnickiej” i “Magdaleny” – Magdzie, Oksanie, Mariance, Kseni, Marii i Swietłanie. I oczywiście paniom dyrektor obu szkół – Wierze Szerszniowej i Marianie Pyłyp. Zbudowaliśmy razem most ponad granicą, ten most będzie nam służył latami.

Nie byłoby tych obozów gdyby nie nasze Waleczne Laski. Lidka Piwowarska, Ania Zadroga, Monika Cieślak – Korkuć – jesteście najlepsze. Z taką ekipą można porywać się z motyką na słońce. Frazeologizmy i językowe połamańce zostaną z nami na zawsze. Podobnie jak nieśmiały uśmiech Misia Wojtka (kto był ten wie).

Kłaniamy się także nisko Andrzejowi Kudlickiemu z tomaszowskiego biura “Quand” i prezes Polskiego Radia Lwów Teresie Pakosz. Teresko, miejsce w naszym busie zawsze będzie na Ciebie czekać. I nie spóźnimy się więcej na pociąg.

A przede wszystkim dziękujemy Wam, uczestnikom tych obozów za to, że wypełniliście sobą, waszym śmiechem i energią, ten szalony miesiąc. Łaziliśmy po lasach, wypadaliśmy z kajaków, bawiliśmy się w piratów, zwęgliliśmy tony kiełbasy i chleba, śpiewaliśmy (- ŚCIE!) tak, że ściany się trzęsły. “Ni ma jak Lwów” w Borach Tucholskich zabrzmiało naprawdę potężnie, podobnie jak “Rota”. Dziękujemy !

…. i do zobaczenia (mamy nadzieję) za rok. A może już w zimie …